Tokio Hotel History

The twins Bill and Tom Kaulitz have been into music since early childhood. Bill started singing and writing at the age of 9 and Tom has been playing the guitar since the age of 6. They started working on their talents and taking lessons when they were ten years old. Just two years later, in 2001, they met Gustav and Georg and founded Tokio Hotel. They immediately began working on songs and lyrics together. Gustav, who has been playing drums since he was 6, already had band experience that he put to use in the project.
Just half a year after the founding of the band the boys already had gigs every weekend in and around Magdeburg. It didn't take long before they were discovered by the music industry and were off to the studios. Despite their great succes they have managed to stay the same people that they were before the breakthrough. Life as a band has brought them even closer as they were before.That combined with the professionals that assist and guide them makes their songs become better and inspire them to keep surpassing themselves.

TOKIO HOTEL ARE:

Bill Kaulitz: The lead singer
Tom Kaulitz: Bill's twin, born 10mins earlier and he is the Guitarist
Georg Listing: Bassist
Gustav Schäfer: Drummer



Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

14/6/11 TU Magazine (Chile) "In Greek translation"

 Source




                                  ”Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη Χιλή”









Ήταν στη χώρα μας για 4 μέρες και αυτό ήταν αρκετό για να δούμε το ταλέντο τους και την φιλικότητα τους.
Εδώ σας αφήνω την τελευταία συνομιλία μας με τον Bill, Tom, Gustav και Georg.

Από την Yolanda Galaz T.

Λένε ότι τρομοκρατήθηκαν στην άφιξη τους. Επίσης ‘λένε΄ ότι δεν θέλουν οι άλλοι να τους πλησιάζουν πολύ. Η αλήθεια είναι πως ό,τι έγινε στο αεροδρόμιο -με τόση αγάπη από τους fans της Χιλής- τους έπιασε χωρίς προστασία, και αν τρόμαξαν λίγο, έφυγαν εύθυμοι καθώς ποτέ δεν σκέφτηκαν πως σε μία χώρα τόσο μακριά από την Γερμανία θα είχαν τόσο ενθουσιώδεις θαυμαστές. Αλλά τα παιδιά το κατάλαβαν, εφόσον είχαν επίγνωση ότι είναι διαφορετική κουλτούρα. Τώρα, αυτό το θέμα σχετικά με το ‘δεν θέλουμε τους άλλους να πλησιάζουν πολύ κοντά’, πρέπει να πω πως είναι αλήθεια και δεν ήταν εύκολο για τους fans να τους πλησιάσουν -το είδα και εγώ η ίδια μαζί με κάποιους από εσάς που γνώρισα έξω από το ξενοδοχείο- και ήταν τόσο μεγάλη η προστασία που είχαν οι Tokio Hotel, που ακόμη και όλοι εσείς οι τυχεροί που κερδίσατε Meet and Greet προειδοποιηθήκατε πολύ. Πέρα από αυτά που καταγράφτηκαν στην κάμερα, εγώ σας λέω πως οι οδηγίες από την management τους ήταν πολύ σαφείς ‘στο πρώτο δάκρυ, ένδειξη υστερίας, ή στο πρώτο από τα κορίτσια που αγγίζει ένα από τα αγόρια, η συνάντηση ακυρώνεται’. Το ξέρουμε ότι δεν ήταν από τα παιδιά, γιατί αυτοί ήταν πολύ φιλικοί, αλλά οι κανόνες ήταν πολύ αυστηροί και αυτό είναι χωρίς αμφιβολία αλήθεια.


Τώρα στη συναυλία, μπορούσαμε να δούμε την αληθινή χαρά των fans που τους έβλεπαν από τόσο κοντά. Με τέλειο ήχο, αυτοί οι Γερμανοί έδειξαν γιατί είναι από τα πιο πρωτοποριακά σόου της Ευρώπης και γιατί υπάρχουν τόσες προσδοκίες γύρω από την εμφάνιση τους. Με την αξέχαστη ενδυμασία του Bill, τη μοτοσικλέτα του, το φλεγόμενο πιάνο του Tom, τον ενάρετο Gustav και τον χαρισματικό Georg, ήταν μια συναυλία γεμάτη συναισθήματα, ουρλιαχτά, κορίτσια που λιποθυμούσαν και φλόγες οι οποίες, χωρίς υπερβολές, ήταν κατάλληλες για να φας marshmallows.

TU- Πως νιώσατε με το καλωσόρισμα των fans της Χιλής;

Bill: Στην αρχή ήταν όλα τόσο ωραία, ειδικά στο αεροδρόμιο (όλοι γελούν). Νιώσαμε πολύ κολακευμένοι, χαρούμενοι και προετοιμασμένοι για αυτό που θα ζούσαμε στη Χιλή.

ΤU- Όταν μιλήσαμε πριν 1,5 μήνα, μου είπατε ότι θα αφήνατε τους εαυτούς σας να μείνουν έκπληκτοι. Κατάφερε η Χιλή να το κάνει αυτό;

Bill: Το κακό είναι ότι δεν μπορέσαμε να φύγουμε από το ξενοδοχείο, οπότε κάναμε μια προσπάθεια να κοιτάξουμε έξω από το παράθυρο. Αυτά που βλέπαμε ήταν πολύ όμορφα, αλλά δεν θα ήταν χρήσιμο να πάμε πουθενά. Μόνο ο Gustav πήγε σε ένα μικρό μαγαζί να αγοράσει κάποια πράγματα και πέρασε καλά, αν και δεν θυμάται το όνομα (Pueblito de los Dominicos).

Georg: A, υπάρχει και κάτι που δεν θα μας αφήσει ποτέ να ξεχάσουμε τη Χιλή. Σωστά Bill?

Bill, Tom, Gustav: Ναι, ναι, ναι (γέλια).

Bill: Ω Θεέ μου, ποτέ στη ζωή μου δεν είχα αισθανθεί σεισμό και εδώ είχαμε τρεις σε δύο μέρες (γέλια). Νιώσαμε δύο πολύ δυνατούς και ξυπνήσαμε.

TU- Αλλά…δεν ήταν πολύ δυνατοί.

Βill: Τι εννοείς δεν ήταν? Φοβηθήκαμε πάρα πολύ.

Tom: (γέλια) Η αλήθεια είναι πως φοβηθήκαμε.

Bill: (γελώντας) εγώ ήδη σκέφτηκα ότι έπρεπε να ντυθώ και να εκκενώσουμε το κτήριο.

TU- Οπότε σας δώσαμε την πρώτη εντύπωση με σεισμούς. Καημένα παιδιά!

Tom: Δεν είχαμε ξανανιώσει κανέναν…ήταν η πρώτη μας φορά (γέλια).

TU- Αλλά ελάτε, ήταν δύο μικροί. Τότε με αυτόν των 8.8 τον προηγούμενο Φεβρουάριο θα είχατε πεθάνει.

Bill: Όχι, δεν σας πιστεύω (ο Bill σηκώνεται και ξανακάθεται κάτω). Νομίζετε πως αυτό θα μπορούσε να ξανασυμβεί όσο είμαστε εδώ;


TU- Νομίζω…εεεχμμ…

Bill: Όχι, σας παρακαλώ (ο Bill κάνει μια χειρονομία λιποθυμίας).

TU- Χαχαχα, όχι υπόσχομαι πως δεν θα ξαναγίνει, όχι προς το παρών.

Tom: Με τύχη, γιατί δεν θα ξέραμε τι να κάνουμε (γέλια). Και για κάποιον να βγει έξω για να εκκενώσει το κτήριο μόλις ξυπνήσει θα είναι μια καλή φωτογραφία (γέλια).

TU- Ας αλλάξουμε θέμα, ας μιλήσουμε για το Best Of. To άλμπουμ είναι έτοιμο. Τι αναμένετε από αυτό, και πως αισθάνεστε τώρα που έχετε ένα άλμπουμ με τις μεγαλύτερες επιτυχίες σας?

Bill: Από την μία πλευρά είναι κάπως παράξενο να έχεις ένα τέτοιο άλμπουμ τόσο σύντομα, από την άλλη είμαστε περήφανοι που έχουμε τόσες επιτυχίες ώστε να μπορέσουμε να φτιάξουμε ένα. Μπορώ να σας πω πως υπάρχουν δύο νέα τραγούδια στο άλμπουμ, και ένα από αυτά ηχογραφήθηκε το 2002, το Mädchen aus dem All (Κορίτσι από Απώτερο Διάστημα).

Tom: Ναι, και ακόμη και η φωνή του Bill είναι διαφορετική, γιατί το τραγούδι ηχογραφήθηκε πριν αλλάξει η φωνή του (γέλια).

Bill: Nαι και επίσης υπάρχει ένα άλλο τραγούδι, το Hurricanes and Suns, που ηχογραφήθηκε το 2009.

TU- Ας μιλήσουμε για την αλλαγή χώρας του Bill και του Τom. Ήταν βασισμένη σε στρατηγική που έχει να κάνει με τη δουλειά, για να γράψετε και να ηχογραφήσετε; Γιατί λέγεται πως,σε μεγάλο κομμάτι, έγινε εξαιτίας της παρακολούθησης από τους fans, έτσι είναι;

Tom: Η αλήθεια είναι πως νιώθουμε υπέροχα στο Los Angeles, όσο αφορά την ιδιωτική μας ζωή (γέλια). Ηχογραφήσαμε και γράψαμε τα περισσότερα τραγούδια από το τελευταίο άλμπουμ στο Los Angeles.

TU- Και τι συμβαίνει με τον Gustav και τον Georg; Γιατί μείνατε στη Γερμανία;

Gustav: Για την οικογένεια, τους φίλους, είναι όλοι στη Γερμανία (όλοι γελούν). Μην μας κοιτάτε έτσι! Θα σας πω, το θέμα είναι ότι ο Bill και ο Tom δεν έχουν φίλους και δεν αρέσουν σε κανέναν (γέλια).

Τom: Αυτό είναι αλήθεια (γέλια) δεν έχουμε φίλους.

TU- Αν υπάρχει κάτι που έχω προσέξει αυτό είναι η καμπάνια στην οποία ο Bill και ο Tom υποστήριξαν την PETA. Πως ήταν και πως αισθάνεστε για τα ζώα;

Tom: Πολύ ωραίες φωτογραφίες (όλοι γελούν).

Bill: Όλοι αγαπάμε τα ζώα τόσο πολύ. Έχουμε 4 όμορφα σκυλιά και τα 4 τα υιοθετήσαμε από κάποιο άσυλο.

Tom: Nαι και εδώ και δύο χρόνια είμαστε χορτοφάγοι.

Bill: H PETA μας προσκάλεσε να υποστηρίξουμε αυτή την καμπάνια για να ελευθερώσουμε τα άγρια ζώα από τα τσίρκο. Είπαμε αμέσως ναι αφού ταυτιζόμαστε με αυτό πάρα πολύ.

TU- Με τόσο καλή καρδιά, έχετε δουλέψει σε άλλες καμπάνιες στη Γερμανία;

Bill: Mέχρι στιγμής είναι το μοναδικό μας σχέδιο, αλλά μας ενδιαφέρει πολύ να συνεχίσουμε σε σχέση με τα ζώα και, αν είναι δυνατόν, να έχουμε το δικό μας σχέδιο.

TU- Σας ρωτάω γιατί οι Tokio Hotel κάνουν δωρεές σε μία μουσική τάξη σε ένα σχολείο. Πως νιώθετε που η Icon Group σας δίνει την ευκαιρία να παρέχετε κουλτούρα σε παιδιά που δεν είχαν τις ίδιες ευκαιρίες με εσάς;

Bill: Είναι μια συνεισφορά που χαιρόμαστε που κάνουμε, αφού ήμασταν ευλογημένοι με μια μητέρα και έναν πατέρα που ήταν στον κόσμο της μουσικής. Πάντα είχαμε τη δυνατότητα να παράγουμε μουσική, εφόσον είχαμε πρόσβαση σε αυτή, οπότε το να βοηθάμε άλλα παιδιά, που δεν έχουν τα μέσα, είναι μεγάλη ευτυχία για εμάς.

TU- Μερικά αποχαιρετιστήρια λόγια;

Bill: Άπειρα ευχαριστώ στους fans για την υποστήριξη που νιώσαμε τις τελευταίες μέρες. Ειλικρινά δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη Χιλή…και όχι μόνο εξαιτίας των σεισμών (γέλια).



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Video Gallery Pro